Een dagje Schiermonnikoog ( a perfect day )

     Wat gaan we morgen doen was het gesprek toen ik zondag thuiskwam van een vroege dienst. Iets met zee werd het al snel en al jaren zouden we naar een van de eilanden toe dus de keuze kwam al snel op Schiermonnikoog te liggen.
Afvaartijden check leerde dat de mooiste om 6.30 in de ochtend zou zijn, dan kunnen we ook mooi de zonsopgang zien opperde ik. De korte vreugde werd al snel eentje met lichte spijt. Dan moeten we om 5 uur al in de auto zitten met een duf hoofd volgepompt met koffie.

Ruzie maken met de printer en de e-tickets is een standaard riedeltje geloof ik en de stress werd nog even opgejaagd door dat de tickets niet meer inzetbaar waren op de afvaartijden, deze functie heeft de website van Wagenborg niet. Klein tipje voor een ieder: Maak eerst wel een account aan en koop tickets via de afvaartijden methode.


Vroeg op bed ( nog steeds te laat natuurlijk ) en 4 uur ging de wekker, eenmaal beneden zat de jongeman al stuiterend tv te kijken vanaf een uur of twee. Een echte slapeloze nacht gehad bleek al snel door alle opwinding. Oh nee, dat wordt nog wat deze dag want vermoeide kids zijn niet echt de meest meewerkende personen op de aardbol.
Om 6.10 al in Lauwersoog aangekomen en genoten van de vaart in het donker en gewacht tot de zon voor deze dag zijn intrede ging doen. Al staande op het bovendek waar het niet warm te noemen was genoten van de kleuren die het boven het water liet zien. Ja daarom wou ik dus zo vroeg weg en achteraf geen spijt op dit punt.

En dan sta je om half acht in de  ochtend midden in het dorp en is het uitgestorven en alles nog dicht. Toerisme half februari nog niet echt gangbaar dus en helaas voor ons.

Rondje gelopen, fietsprijzen bekeken en de keuze al gemaakt, fazanten in love bekeken, rode zon die boven het maaiveld uit komt bewonderd en uiteindelijk in een hotel plaats genomen voor openingstijd om op te kunnen warmen weer onder het genot van koffie en jawel de warme chocomel.
Aangezien er bij de fietsverhuur een tijd stond van 9 uur hield het in dat we om 9.02 op de fiets zaten en eindelijk het eiland echt konden gaan verkennen. De magneet die aan ons trok is ook bekend onder de naam bunker. Dit betonnen bouwwerk uit WO2 en destijds deel uitmakend van de Atlantikwall van de Duitsers is te bezichtigen aan de binnenkant. Veel beton en roestige overblijfselen maakten het tot een leuke happening. Gezellig hebben ze het niet gehad in de betonnen kolos in die dagen.
Jammer dat het bijbehorende museum niet open was, want dat zou toch een soort van kers zijn.

Dan maar het strand op en onder een stralende lucht ben ik gaan drentelen, beetje nadenken, tot rust komen en vooral luisteren naar alleen het water en de wind terwijl de plastic zak zich al ging vullen met mooie schelpen een stuk verderop. Schelpen zijn niet mijn ding zeg maar.

Strand noord Schiermonnikoog

Het hongergevoel dat zich langzaam opdrong noopte ons naar de volgende stop en eenmaal in de warmte weer aan een tafel zittend van een strandhotel gingen de luiken van de jongeman al snel dicht en een powernap van 15 minuten deed wonderen.

Patat en snack naar binnen gewerkt en op naar de westkant van het eiland, eerst de vuurtoren bekijken die ook dicht is maar van daaruit langzaam richting strand en dan niet zo'n strandje als in Scheveningen. Nee, dat strand waar je de waterlijn eigenlijk niet kan zien. Wel een zeehond die bij het rif in het water zwom. Af en toe een iets met de voeten in het zand wegzakkend, een megaload aan schelpen en vooral een iets desolate aanblik van de omgeving. Alleen wind en in de verte het water en vooral zand en nog eens zand. De rust die je hier dan overspoeld doet toch gelijk weer hunkeren naar vaker.
Gedachten aan vroeger die zich opdrongen van het schoolreisje vanuit Veenhuizen met de School met de Bijbel, de kwallen die hier toen waren en die grote aangespelde krab, de gloeiend hete thee over benen heen, klasgenoot die niet wakker wou worden in de ochtend, slapen op zaal, fietsen met de kudde over het ganse eiland heen. Ja, daar denk je dan wederom eens aan terug.

En dan ben je toch weer blij en vooral tevreden wanneer je ook weer op de terugweg bent. Vermoeid van de indrukken en de korte nacht en dan nog een dik uur in de auto met nog wel een tussenstop bij de McD in Drachten waar de kwaliteit achteruit holt. Smerig toilet, droog voer maakte het niet echt tot een festijn.

Home Sweet home en een ons negerende kat die zo de blijheid van onze terugkeer wenst te vieren.

Vuurtoren Schiermonnikoog Noord

panorama foto strand west schiermonnikoog