zondag 5 april 2020

Lean on me

Als niet al te puistig pubertje in de jaren 80 was ik belust op alles wat muziek heette te beluisteren en dan met name wat er wekelijks in de top40 voorbij kwam. De poorten naar het grote geheel waren nog niet geopend zeg maar.

In 1987 kwam er een heerlijk nummer in de top40 wat me zelfs in het weekend in de discotheek tot bewegen wist aan te zetten. Ik weet dat ik het dansen noemde maar er is vaak gekeken of er niet medische assistentie nodig was door mensen die het niet helemaal vertrouwden.

Lean on Me van Club Nouveau  was het nummer
dat de benen in beweging kreeg en op mijn kamer thuis zong ik het met graagte mee. En dan vooral het gospelende begin van het nummer.

Een zoveelste discokraker, zo werd het opgeslagen in mijn lange termijn geheugen. Wist ik veel!

Jaren later komen langzaam dingen bij elkaar en vormt zich een nieuwe realiteit. Lean on me was eigenlijk een nummer van een zekere Bill Withers, en dat was een zekere soulzanger die op dat moment zijn carrière al had stopgezet.
Hij was ook de zanger van een nummer dat ain't no sunshine heette en dat wilde nog wel eens op de radio voorbijkomen. Mooi van klank maar ook een iets saai te noemen voor mijn puberbrein dat vooral drukte leek te willen aanhoren. Of het moest in de top40 staan.
Dat lovely day zich niet in mijn collectief geheugen heeft willen plaatsen is mijn fout.

En zo gaan er jaren voorbij tot we ergens in 2009/2010 een uitzending van DWDD ( de wereld draait door ) bekijken waar deze man voorbij komt. Wat een charisma, wat een stem( niet zingend ) en die avond werd hij via youtube een grote vriend van mij. Wat een eerlijke muziek kwam mijn oren binnen, soms kaal, soms vol soul maar altijd met een zeker gevoel of emotie.

En dan ga je op zoek naar de verhalen achter de muziek en dan blijkt Lean on Me een verhaal te zijn vanuit zijn geboorteplaats en hoe hij het beleefd heeft. Niks geen disco, geen geen vrolijkheid, neen de bittere werkelijkheid. Steun op mij en en het komt goed. Knalhard vanuit de roots genomen.
Ain't no sunshine blijkt geen liefdesliedje te zijn zoals gewend, absoluut niet, het gaat over verslavingen en de gevolgen er van. Allemaal mistroostigheid.

Na 8 succes albums en 3 Grammy awards en gekloot met zijn platenmaatschappij dat hem niet passende albums wou laten maken besloot hij tot het stoppen met maken van albums. Een zoveelste bewijs dat platenbonzen maar 1 ding in het oog hebben. Money en artistiek gewin zal ze een rotzorg zijn.

Maar zoals zo vaak doen zware thema's juist goede muziek maken en we mogen Bill Withers dankbaar zijn dat hij op deze aardkloot een goed leven heeft gehad en ons is ontglipt op 81 jarige leeftijd aan hartfalen.

Het nummer Lean on me is op dit moment het steunnummer aan het worden in de Corona crisis.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten