Nee ik lust het niet, ik word er misselijk van zelfs. Af en toe probeer ik een stukje maar mijn lichaam weigert het direct.
Een lekker moment had het moeten worden, papa wil jij een tosti maken. Tuurlijk jongen en na 5 minuten heb ik een tost ham/kaas gemaakt en eentje met ham.
Smakelijk eten.
Na een half uurtje doe ik het zelfde recept nog een keer in het apparaat. Na een paar minuutjes zie ik dat mijn tosti uit het apparaat wordt gehaald, het mes gaat er doorheen en ik verheug me weer. Bord op schoot en er is nog een leuke scene op tv waar ik in blijf hangen. Zorgeloos neem ik een eerste hap en gelijktijdig hoor ik uit de keuken, heb je voor mij ook een tosti met alleen ham gemaakt. Ik zeg nog nee hoor en op dat moment spat er uit mijn tosti een vreselijke structuur tegen mijn kiezen en gehemelte aan wat direct een peristaltische beweging omhoog veroorzaakt. Al kokhalzend kom ik naar de keuken toe en deponeer de hap in de gootsteen.
Wat er aan de hand was had al een grote lol veroorzaakt en een big smile stond te kijken naar mijn kokhalzen. Ik zelf zag er ook al de humor van in.
Ik had de tosti open gemaakt en zag alleen ham was het verweer. Ja en kijk dan ook goed of er ook gele zooi bij zit.
Sorry papa en nogmaals werd ik uitgelachen, zijn dag was alweer goed. Je moet er als vader soms veel voor over hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten