Ook ik ben in paniek wanneer de sneeuw zich gaat melden maar dan juist om er volop van te gaan genieten. Lekker het bos in in de avond en genieten van het ruime zicht wat je dan hebt door het terugkaatsende licht op de sneeuw. Ja blij-panisch mag je het wel noemen.
Dinsdagavond toen er al nog geen 1 cm sneeuw lag zijn big boy en ik al op pad gegaan met de moderne sleetjes. Vriend Lars zou ook gaan komen sleeën.
Een kleine domper toch wel, toen de bult in het Lariksbos toch groen was gebleven maar naast me klonk een enthousiasme en het rennen en glijden nam een aanvang. De sneeuw liet zich toch mooi gebruiken.
Eenmaal weer op de terugweg nog mooie herinneringen opgehaald over eerdere sneeuwbelevenissen. Papa weet je nog wel dat je me op de slee meenam naar de dokter toe? Ja jongen, die spierpijn herinner ik me nog wel. En alle andere avonturen kwamen langs uit zijn geheugen. Weet je nog wel dat je met opa op de bult bent geweest met veel sleepret. Nee, die is weg, maar gelukkig hebben we daar de foto's( see the pic, same moutain ) nog van.
Big boy vanmiddag al snel weer weg want de groeps-app van school liet merken dat er veel enthousiasme was om met elkaar te gaan sleetje rijden in de Lariks. Papa heeft soms goede ideeën.
Ik ben wat aan het werk en studie gegaan wat niet lukte, beetje aangerommeld wat altijd wel goed lukt. Kopje koffie om kwart voor vier en de telefoon gaat, ik neem op en hoor amper iets. Ik bel terug en hetzelfde. Stom gedoe met die telefoon verbinding tussen big boy en mij ook steeds, het gebeurt vaker dat de verbinding helemaal ruk is.
Ik besluit even te wachten en wil via de app al een berichtje sturen als de telefoon weer gaat. Moeders belt en al snel staan alle seinen op rood bij me. Erryn is in de sloot gevallen en is onderkoeld. Schoenen en jas tegelijk aan doen is dan een goede kwaliteit van me en binnen de minuut zat ik al op de fiets. Over het ijzige wegdek met een flinke vaart richting het bos gegaan en onderwijl de meest verschrikkelijke scenario's laten afspelen in mijn hoofd deed de adrenaline aanjagen en mijn rijwielkunsten aanwakkeren.
Eenmaal bij de bult in het bos zie ik verderop bekende koppies en wordt tegelijk van achteren aangeroepen. Erryn is hier vader van Erryn! Ik kijk en observeer gelijk, zie een gestalte tegen de bult aanliggen die niet beweegt. Zijn ogen vallen ook steeds dicht hoor ik iemand zeggen. Ik kom dichtbij en zie een bleek koppie tussen de hoeveelheid kleding vandaan komen. Ze hebben keurig hun jassen over de ongelukkige heen gedaan in een poging om hem warm te houden.
Het eerste wat ik zeg is dat hij me moet aan kijken. Tweede vraag is om op te gaan staan en trek hem overeind. Derde vraag om te gaan trappelen met zijn voeten terwijl ik hem voel waar hij nat is en waar vooral erg koud aanvoelt. Tot aan zijn middel nat maar de rest droog en dus zijn de benen erg koud geworden. Dat scheelt alweer denk ik, hij rilt ook niet zo erg. We gaan aan de wandel richting de straat want moeders is al onderweg met de auto en die moet hem zo snel mogelijk naar huis brengen. hier lekker de warmte gaan krijgen in het lijf onder het genot van een kop warme choco met slagroom.
Het is me al duidelijk geworden dat het een echt ongelukje geweest is. Het ging de hele tijd goed maar dan opeens met 2 man op een kleine slee en nog eens extra vaart krijgen omdat de tweede persoon zich er afgooit en daardoor een extra zetje geeft deed de walkant bereiken en dus een nieuwe piste.
Nadat het 'vervoersbedrijf' aan het vervoer begonnen is loop ik terug naar de bult om de fietsen te halen. Ik bedank de kinderen nog voor de geboden hulp en het inroepen van ons als ouders. En omdat ik het niet laten kan vertel ik ook nog even wat je beter kan doen wanneer iemand onderkoeld is geraakt. De jassen hadden beter ook onder hem gelegd kunnen worden want nu is het net of hij met de rug in de diepvries is gelegd. Een klasgenoot begint gelijk te knikken. Daardoor is zijn temperatuur en door te gaan liggen extra gezakt. Dat alles ontzettend goed bedoeld en vanuit kind zijn zo geregeld is heb ik gecomplimenteerd aan de kids en dat leverde me dankbare blikken op en ik zag de lach weer doorbreken.
Ben met beide fietsen aan de terugreis begonnen en het viel me nu pas op dat ik geen handschoenen mee had en inmiddels een stuk ijskoud ijzer in mijn rechterhand had. De combinatie met glad wegdek en een plastic tas aan het stuur maakten het een iets hachelijk avontuur.
Thuis gekomen hoor ik al snel de douche stromen en denk direct 'oh nee' dat is niet goed. Leg dit ook direct uit dat iemand die mogelijk onderkoeld is uit zichzelf weer opwarmen moet vanuit zijn lichaamskern. Dat is het beste, heet water er op is juist slechter. Tenminste dat heb ik ooit zo geleerd en ik lees ook wel andere richtlijnen maar vaar toch eigen koers en inzichten.
Lekker in droge kleren onder een warme deken op de bank en een beker warme chocolademelk ( troost ) en warmen maar weer.
En zo geschiedde en stopte ik een jongen met hele koude voeten in de rust met de mededeling dat wanneer hij slaperiger gaat worden mij direct waarschuwt. Dan moeten we volgende actie ondernemen. Al gauw merk ik dat de gedachten in in Wonderland Youtube aanbeland zijn en ik ga op de andere bank liggen ont-stressen.
Donderdagochtend meldt hij mij dat hij vreselijk beroerd heeft geslapen. Het avontuur is in de nacht nog vaak langs gekomen. Logisch gevolg maar ook hier het advies gegeven wanneer het vaker gaat gebeuren dat een melding handig is zonder het al een dingetje( pre-trauma) te laten worden.
En als ouders vinden we dat stiekem een goed avontuur geweest is want hij zal het echt uit zijn hoofd laten om echt domme en vooral gevaarlijke ijs avonturen uit te gaan halen. Tenminste dat hopen we.
Klein rijtje tips voor bij onderkoeling van schoolmeester Janneman.
Bij mogelijke onderkoeling letten op:
- Blauwe lippen en huid
- Rillen ( met en zonder onderbrekingen )
- langzame oog knipperingen en andere bewegingen.
- Licht bewustzijn verlies of slaperigheid
- Langzame ademhaling
- Verminderde aanspreekbaarheid of verwardheid.
- Verlaagde lichaamstemperatuur ( < 36 C )
Zijn deze allen zichtbaar en nog meer kenmerken die je opmerkt dan is 112 bellen de volgende actie, dan is iemand echt onderkoeld en is medische zorg noodzakelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten